پاپ اسمیر

امروزه روش های مختلفی برای تشخیص به موقع سرطان وجود دارد که پاپ اسمیر ( Papsmear ) ، یکی از مهم ترین روش های تشخیصی در حوزه سلامت دستگاه تناسلی بانوان می باشد که از آن می توان جهت تشخیص سلول های سرطانی یا پیش سرطانی دهانه رحم استفاده کرد.

 

 

هدف از انجام تست پاپ اسمیر چیست؟

تست پاپ اسمیر (Papsmear) یک روش غربالگری است که برای تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم (سرویکس) استفاده می‌شود. این آزمایش به طور معمول توسط پزشک یا متخصص زنان انجام می‌شود. هدف اصلی از انجام تست پاپ اسمیر، تشخیص تغییرات سلولی در سرویکس است که ممکن است نشانه ای از بیماری سرطان باشد. با تشخیص زودهنگام این تغییرات، احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم کاهش می‌یابد و اقدامات درمانی می توانند تاثیر گذار باشد. این آزمایش برای زنان بالای 21 سال توصیه می‌شود و به طور منظم (معمولاً به صورت سالانه) باید انجام شود، حتی اگر علائم خاصی وجود نداشته باشد، زیرا بیشتر علائم سرطان دهانه رحم در مراحل ابتدایی بی‌علامت هستند.

سن مناسب جهت انجام تست پاپ اسمیر

به طورکلی تست پاپ اسمير باید در محدوده سنی 21 الی 30 سالگی و یک تا سه سال انجام گیرد.

توجه داشته باشید که بعد از ۳۰ سالگی ، این تست می بایست همراه با تست HPV یا در واقع همان ویروس پاپیلومانی انسانی ، صورت گیرد.

در صورتی که پاسخ هر دوی این تست ها منفی باشد ، تست پاپ اسمير باید هر 3 سال یکبار تکرار شود.

این در حالی است که در صورت منفی بودن پاسخ تست پاپ اسمير و مثبت بودن تست HPV ، می بایست تكرار تست زودتر از یكسال طبق نظر پزشک متخصص زنان تکرار شود.

ملاحظات قبل از تست پاپ اسمیر

• از یک تا دو شبانه روز قبل از انجام تست ، فرد نباید آمیزش جنسی داشته باشد.
• انجام این تست در عادت ماهیانه ممنوع می باشد.
• استفاده از داروها ، کرم ها و ژل های واژینال نیز از 48 ساعت قبل از انجام تست ، ممنوع است.
• این تست در مواقعی که فرد دچار عفونت شدید و در نتیجه ترشحات زیاد باشد نباید صورت پذیرد.
• توجه داشته باشید که به منظور انجام مجدد این تست ، می بایست حداقل 2 ماه از تست قبلی گذشته باشد.

چه افرادی نیاز به انجام تست پاپ اسمیر دارند؟

1. زنان بالای ۲۱ سال.
2. خانم های باردار.
3. بانوانی که تحت درمان‌هایی هستند که سیستم ایمنی را ضعیف می‌کنند، مانند ایدز.
4. بیمارانی با تاریخچه خانوادگی سرطان رحم.
5. زنانی با علائم مشکوک مانند خونریزی غیرعادی یا درد شدید شکمی.

توصیه می‌شود با پزشک مشورت کنید تا زمان و نیاز به انجام این تست را بررسی کنید.

چه افرادی بیشتر در معرض سرطان دهانه رحم هستند ؟

• خانم هایی که سابقه ابتلا به سرطان دهانه رحم در خانواده آن ها وجود دارد.
• بانوانی که اعتیاد به مصرف مواد مخدر دارند.
• خانم هایی که در سن پایین اقدام به ازدواج نموده اند.
• بانوانی که زایمان نداشته اند و خانم هایی که نازا هستند.
• خانم هایی که همسر آن ها دارای شرکای جنسی متعددی است.
• بانوانی که همسر آن ها ختنه نشده است.
• خانم هایی که چندین شریک جنسی دارند.
• بانوانی که مبتلا به عفونت و زگیل های تناسلی هستند.
• زنانی که دچار ابتلا به ایدز می باشند.

لازم به ذکر است که سرطان دهانه رحم ، در 10 درصد به صورت ژنتیکی اتفاق می افتد و پزشک متخصص قادر به تشخیص این مسئله خواهد بود.

زمان انجام تست پاپ اسمیر

انجام تست پاپ اسمير در افراد عادی باید طی سه سال و به صورت هر سال یکبار ، صورت پذیرد  و چنانچه مورد خاصی مشاهده نشد این تست باید هر سه سال یکدفعه انجام شود.

انجام تست پاپ اسمير برای خانم های باردار طی سه ماه ابتدایی حاملگی ، مانعی ندارد و پس از زایمان باید جهت انجام این تست می بایست حداقل 2 ماه صبر کند.

تست پاپ اسمير را می توان در بانوان بالای 65 سال که این تست را در طول 10 سال اخیر به طور منظم انجام داده اند و 6 نمونه از تست آن ها نتیجه نرمالی داشته است متوقف کرد.

آیا ممکن است که دختران باکره سرطان دهانه رحم بگیرند ؟

بله. از آنجا که غالبا سرطان دهانه رحم از طریق ویروس زگیل تناسلی ایجاد می گردد ، هر فردی که به زگیل تناسلی مبتلا باشد احتمال ابتلا به سرطان دهانه رحم در او وجود  خواهد داشت.

مصاحبه دکتر شیرین نیرومنش بهترین متخصص زنان تهران درباره تست پاپ اسمیر

آیا انجام تست پاپ اسمیر در دختران باکره امکان پذیر است ؟

خیر. ابزار مخصوص آزمایش پاپ اسمير موسوم به اسپکلوم می تواند به پرده بکارت آسیب بزند ، لذا انجام این تست برای دختر خانم های باکره ممکن نمی باشد.

بنابراین در دختران باکره ، تنها کاری که به این منظور می توان انجام داد این است که از واژن آن ها نمونه برداری کرد.

البته شایان ذکر است که هیچ یک از دیگر روش ها دقت بالای پاپ اسمير را ندارند و قادر نخواهند بود سلامت دهانه رحم را به طور کامل بررسی نمایند.

آیا تست پاپ اسمیر درد دارد ؟

تست پاپ اسمير یک آزمایش بدون درد و ساده می باشد که در زمان معاینه لگنی می شود.

نحوه آزمایش پاپ اسمیر

در این تست ، رحم توسط وسیله ای مخصوص به نام اسپکلوم باز نکاه داشته می شود.

پس از آن اسپاچولا ، که در واقع ابزار مختص نمونه گیری است در دهانه رحم قرار داده می شود و سپس به زاویه 360 درجه چرخانده می شود تا بدین ترتیب نمونه ها به درستی از رحم و دهانه آن برداشت شوند.

در مرحله بعدی ، باید نمونه هایی که به دست آمده اند روی یک اسلاید شیشه ای قرار گیرند تا به منظور بررسی های بیشتر به لابراتوار ارسال گردند.

در لابراتوار ، متخصص آسیب شناسی به بررسی و شناسایی سلول های غیرطبیعی که ممکن است بیانگر سلول های پیش سرطانی یا سرطانی باشند می پردازد و نتایج حاصله را برای پزشک معالج ارسال می نماید.

چند بار باید تست پاپ اسمیر را تکرار کرد؟

تعداد دفعات لازم برای انجام این تست بستگی به عوامل مختلفی دارد. به طور معمول، پزشکان توصیه می‌کنند که زنان بالای 21 سال سن، هر سال یک بار این تست را انجام دهند. اگر نتایج تست پاپ اسمیر نرمال باشد، ممکن است فاصله زمانی برای تکرار آن افزایش یابد، و معمولاً هر 3 سال یک بار انجام شود. اما در موارد خاص مانند داشتن علائم مشکوک یا تغییرات غیرعادی در نتایج، پزشک ممکن است توصیه کند که این تست در دفعات بیشتری انجام شود.همچنین خانم های بین 30 تا 65 سال باید تست پاپ اسمیر را هر 3 سال یک بار انجام دهند. این توصیه‌ها ممکن است بر اساس سابقه پزشکی فرد و سایر عواملی که در بررسی سلامت زنان تأثیر دارند، متغیر باشند. در نتیجه، پزشک شما بهترین تشخیص را در خصوص تعداد دفعات لازم برای انجام تست پاپ اسمیر، می دهد.

نتیجه تست پاپ اسمیر

نتیجه این آزمایش معمولا پس از گذشت 3 هفته معین می گردد و نتایج آن به صورت یکی از موارد ذیل می باشد :

• پاپ اسمير طبیعی

این پاسخ ، مبیّن این است که دهانه رحم حالتی طبیعی داشته و اشکالی در آن وجود ندارد.

• پاپ اسمير غیرطبیعی

به منزله این است که سلول‌ های مورد آزمایش ، از نمایی طبیعی برخوردار نبوده اند و در نتیجه می بایست آزمایش مجددا تکرار شود.

در صورت پاپ اسمير غیر طبیعی یا نمای غير طبیعی دهانه رحم یا خونریزی پس از مقاربت کولپوسکوپی ؛ یعنی مشاهده سرویكس با میکروسکوپ حتما لازم است انجام شود.

 

 

• پاپ اسمیر مثبت

در صورتی که نتیجه تست پاپ اسمير ، نشانگر تغییرات سلولی غیرطبیعی و سرطانی باشد ؛ یعنی فرد بیمار است.

چنانچه تشخیص بیماری به موقع بوده و در مراحل ابتدایی ابتلا ، صورت گیرد ، دیگر جای نگرانی نیست و می توان از طریق برداشت بخشی از رحم که با تغییرات سلولی مواجه شده است یا در برخی موارد با برداشتن خود رحم اقدام به درمان بیماری نمود.

این در حالی است که در صورت عدم تشخیص به هنگام بیماری و پیشروی سرطان ، درمان دشوارتر شده و در نتیجه در چنین مواردی می بایست اقداماتی بر روی بیمار انجام گیرد ، چرا که در این وضعیت ممکن است ، سایر بخش های بدن و غدد لنفاوی نیز تا اندازه ای درگیر سرطان شده باشند.

در این شرایط مازاد بر انجام عمل جراحی ، رادیوتراپی در پاره ای موارد شیمی درمانی درخواست می شود ، البته تشخیص این موضوع بر عهده پزشک معالج می باشد.